In een reeks korte artikelen gaan we terug in de tijd en delen we het verhaal van het Ulvenhoutse bos. Dit is het derde en laatste artikel.

In de jaren 60 werden we steeds mobieler en kregen we meer vrije tijd. Dat was ook te merken in het Ulvenhoutse Bos. Er kwamen speeltoestellen en zelfs toiletgebouwen om bezoekers van alle gemakken te voorzien. Inmiddels streeft Staatsbosbeheer naar rust en ruimte, voor flora en fauna. Voor bezoekers betekent dit een andere vorm van ontspanning, maar het blijft genieten in het bos.

Toenemende recreatie

Voor de Tweede Wereldoorlog deed men vrij weinig aan recreatie in het Ulvenhoutse Bos. Er werd wel regelmatig gewandeld en gefietst, maar de recreatie liet geen 'sporen' achter in de natuur. Staatsbosbeheer ontving enkele tientjes per jaar voor uitgegeven kampeervergunningen. Men mocht daarmee voor een dubbeltje een weekend met de tent ergens in het bos staan. Dit veranderde vanaf 1960. Door technologische en sociaal-maatschappelijke ontwikkelingen werden mensen steeds mobieler en kregen ze meer vrije tijd. Hierdoor kwam de recreatie in het Ulvenhoutse Bos pas echt goed op gang.

Een aangenaam verblijf

Om te voorzien in de recreatiebehoefte wees Staatsbosbeheer recreatieterreinen aan in het bos: Eikemik, Donker Bos, Voorbos, Asdreef en Veerdreef. Hier plaatste ze meerdere speeltoestellen voor kinderen en toiletgebouwen. Er kwamen gemarkeerde wandel- en ruiterroutes en fietsers konden over verharde paden door het bos. Met regelmaat organiseerde Staatsbosbeheer boswandelingen. En om alles netjes te houden, werden er picknickbanken en afvalbakken neergezet. Kortom, het verblijf in het bos werd zo aangenaam mogelijk gemaakt.

Onherstelbare schade

De aanwezigheid van veel voorzieningen in het bos, betekende helaas ook veel autoverkeer, afval en zelfs schade en diefstal. In de zomermaanden van de jaren 70 werd wekelijks 11 kubieke meter afval uit het bos verwijderd. En in 1978 reden in 12 maanden bijna een half miljoen auto’s over de Huisdreef. Staatsbosbeheer kreeg het ondertussen steeds drukker met het rapporteren van schades, herstelwerkzaamheden en extra toezicht houden. Hierdoor werden de uitgaven voor recreatie steeds hoger. Tussen 1980 en 1986 werden afvalbakken, verkeersborden en meubilair vernield, toiletgebouwen onherstelbaar beschadigd en picknicktafels en waterkranen gestolen. Daarmee liep de schade in het Ulvenhoutse Bos jaarlijks op tot ruim 10.000 gulden.

Strenger recreatiebeleid

Inmiddels staan er geen toiletgebouwen meer in het Ulvenhoutse Bos en hanteert Staatsbosbeheer sinds 1993 een strenger recreatiebeleid in het bos met beperkte recreatiezones. Ondanks dat bezoekers destijds klaagden over te weinig afvalbakken, banken en toiletten vonden ze het een schitterend gebied om te zijn en kwamen ze er graag terug. Dat laatste is gelukkig nooit veranderd.