Biesbosch en omgeving

De Biesbosch was eeuwenlang een uitgestrekt zoetwatergetijdengebied, dat in Europa nauwelijks zijn weerga kende. Ontstaan in het begin van de vijftiende eeuw, tijdens de beruchte Sint- Elizabethsvloed, werd het gebied lange tijd gekenmerkt door verraderlijke wilgenvloedbossen (deels in gebruik als grienden), afgewisseld met kale zand- en slikplaten, rietgorzen en biezenvelden.

Het gebied bestaat uit drie delen: de Sliedrechtse en Dortsche Biesbosch ten noorden van de Merwede en de Brabantse Biesbosch ten zuiden ervan. Het dynamische getijdengebied veranderde na de uitvoering van de Deltawerken in een verruigd moerasgebied waarin de hoogteverschillen tussen platen en geulen geleidelijk verminderden. Maar ook in zijn huidige vorm bezit de Biesbosch grote botanische en faunistische kwaliteiten, terwijl het landschap van eilanden en slingerende waterwegen in wezen nog steeds bestaat.

De opgaven in en om de Biesbosch

Versnellen en intensiveren van het natuurherstel Natura2000-gebied;
In de schil verenigen van de verschillende functies in het gebied dal zoals water, landbouw, wonen, werken en recreëren;
Bijdragen aan de benodigde depositiereductie van stikstof en ruimte te creëren voor natuurherstel en nieuwe ontwikkelingen in het gebied;
Perspectief voor de blijvende boeren in de overgangszones om te kunnen blijven boeren, in evenwicht met de omgeving.